Michael Malloy: Ο αλκοολικός Ιρλανδός που η μαφία δεν μπορούσε να σκοτώσει (pics & vids)

Εξιστορώντας

Κατά την διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης, η μαφία είχε έντονη παρουσία στην Αμερική. Έχοντας πολλά μπαρ στο όνομά της εκμεταλλεύτηκε πλήρως τον νέο νόμο και ο μέσος πολίτης ήταν αναγκασμένος να καταφύγει σε αυτά, καθώς ήταν δύσκολο να προμηθευτεί αλλιώς αλκοόλ. Όπως ήταν φυσικό, η μαφία νοιαζόταν πολύ για τα συμφέροντά της και δεν δίσταζε να βγάλει από την μέση οποιονδήποτε δεν τηρούσε τις υποσχέσεις του σε εκείνη. Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε να είναι πολύ δύσκολο στην περίπτωση του Micheal Malloy.

Για τον Malloy δεν μας είναι πολλά πράγματα γνωστά όσον αφορά το παρελθόν του. Γνωρίζουμε ότι ήταν ένας γερασμένος Ιρλανδός που ζούσε ως άστεγος στην Νέα Υόρκη για τουλάχιστον δέκα χρόνια, ότι ήταν πρώην πυροσβέστης και παράλληλα έντονα εθισμένος στο ποτό. Σύχναζε στο μπαρ ενός μαφιόζου ονόματι Tony Marino, ο οποίος, αν και νονός της νύχτας, αρχικά ένιωθε άσχημα για τον άστεγο και παρέβλεπε τα χρέη του σε αυτόν, όμως με το πέρασμα του χρόνου η υπομονή του είχε εξαντληθεί. Ο λογαριασμός του Malloy είχε φορτωθεί σε σημείο που ο Marino και δύο φίλοι του, ο Joseph Murphy και ο Francis Pasqua, αποφάσισαν ότι ήρθε καιρός να τον ξεφορτωθούν. Αφού εξέτασαν όλα τα ενδεχόμενα, οι τρεις άνδρες έφτασαν στο συμπέρασμα ότι δεν θα είχαν κάποιο όφελος με τον να αντιμετωπίσουν τον Malloy με το “παραδοσιακό τρόπο” και κατέληξαν σε ένα πιο περίπλοκο σχέδιο

Αποφάσισαν να υπογράψουν ασφάλεια ζωής και να δηλώσουν τον Malloy ως αδελφό ενός από τους τρείς και κατά την οποία θα κέρδιζαν συνολικά 3.500 (79.000 σήμερα) δολάρια, αν πέθαινε. Ύστερα, τον ενημέρωσαν πως πλέον όλα τα ποτά θα του δίνονταν δωρεάν, ξέροντας πως με αυτόν τον τρόπο θα έφτανε σε σημείο όπου θα κινδύνευε η ζωή του από το πολύ αλκοόλ. Έτσι και έγινε. Για πολλές ώρες, από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, ο Malloy παρήγγειλλε το ένα ποτό μετά το άλλο και έπινε μέχρι το χέρι του σερβιτόρου του άρχισε να πονάει. Όταν το μαγαζί έκλεισε, ο Malloy έφυγε χωρίς πρόβλημα και επέστρεψε την επόμενη μέρα κανονικά. Ο Marino επέμεινε σε αυτή την τακτική για άλλα δύο βράδια, όμως ο Malloy συνέχισε να επιστρέφει.

    

Η συμμορία απορούσε πως ένας άνδρας στην ηλικία του μπορούσε να επιβιώσει έχοντας πιει αρκετό αλκοόλ για να σκοτώσει έναν πολύ νεότερό του. Αποφάσισαν λοιπόν, να αντικαταστήσουν το αλκοόλ στα ποτά του με μεθανόλη. Πρόκειται για μία ουσία που συχνά βρίσκεται στα νοθευμένα ποτά, από την οποία δυο σφηνάκια αρκούν για να τυφλώσουν, ή και να σκοτώσουν έναν ενήλικα. Ο Malloy όμως, συνέχισε να πίνει ακάθεκτος, χωρίς να δείξει συμπτώματα πέρα από μέθη. Ο Marino προσπάθησε μερικές φορές ακόμα, δίχως καμία επιτυχία. Τότε αποφάσισαν να δοκιμάσουν να τον δηλητηριάσουν με χαλασμένο φαγητό, δίνοντάς του να φάει ληγμένα μύδια που είχαν μουλιάσει σε μεθανόλη, αλλά και τότε ο Malloy παρέμεινε ζωντανός. Την επόμενη μέρα του προσέφεραν ένα σάντουιτς με πρόκες και ληγμένες σαρδέλες, αφού ο ίδιος είχε ήδη μεθύσει. Ο Malloy το έφαγε και ζήτησε να του φτιάξουν δεύτερο. Τότε  ο Marino κατάλαβε ότι έπρεπε να αλλάξει τακτική για να πετύχει τον σκοπό του.

Ένα κρύο βράδυ του χειμώνα, ο Malloy ήπιε τόσο που έχασε τις αισθήσεις του στο μπαρ. Οι τρεις άνδρες τότε τον πήγαν σε μία απομονωμένη περιοχή και τον παράτησαν εκεί, αφού του αφαίρεσαν την μπλούζα και τον έλουσαν με νερό. Έφυγαν πιστεύοντας πως αυτή την φορά θα πέθαινε από υποθερμία, όμως όταν ο Marino άνοιξε το μπαρ το επόμενο πρωί, ο Malloy βρισκόταν ήδη εκεί και τον περίμενε. Σε αυτό το σημείο η υπομονή της συμμορίας είχε εξαντληθεί πλήρως. Αποφάσισαν, λοιπόν, να τον πατήσουν με το ταξί ενός φίλου τους, αφού φυσικά τον είχαν πληρώσει για να το δανειστούν. Ο Marino βρήκε τον Malloy να περπατά μεθυσμένος στον δρόμο και έτρεξε να τον χτυπήσει. Ο Malloy αντέδρασε γρήγορα και τον απέφυγε και το ίδιο έγινε και την δεύτερη φορά, όμως η τελευταία προσπάθεια ήταν επιτυχείς. Για να σιγουρευτεί πως αυτή την φορά η δουλειά τους είχε ολοκληρωθεί, οι τρεις άνδρες πάτησαν μία δεύτερη φορά τον Malloy, όσο εκείνος βρισκόταν αναίσθητος στον δρόμο.

Για πρώτη φορά εδω και πολλές μέρες, ο Malloy δεν εμφανίστηκε στο μπαρ του Marino. Μέχρι και οι αυτουργοί του εγκλήματος, χωρίς να μπορούν να πιστέψουν πως αυτός ο πρακτικά άτρωτος άστεγος είχε επιτέλους χάσει την ζωή του, κάλεσαν όλα τα τοπικά νοσοκομεία, για να δουν αν είχε νοσηλευτεί. Αφού κανένας δεν αναγνώρισε το όνομά του, ο Marino και οι φίλοι του πίστευαν πως οι προσπάθειές τους απέδωσαν καρπούς, μέχρι ο Malloy να εμφανιστεί πάλι στο μπάρ την επόμενη μέρα. Μάλιστα, ισχυρίστηκε πως δεν θυμόταν πολλά για το περιστατικό, καθώς ήταν υπερβολικά μεθυσμένος για να αναγνωρίσει το αμάξι και τον οδηγό του.

Η συμμορία άρχισε να σκέφτεται μήπως θα ήταν καλύτερο να δοκιμάσουν να ασφαλίσουν την ζωή κάποιου άλλου άγνωστου άστεγου, αλλά αποφάσισαν να προσπαθήσουν μία τελευταία φορά. Χωρίς να νοιάζονται πλέον ο θάνατός του να φανεί σαν ατύχημα, περίμεναν μέχρι ο Malloy να χάσει πάλι τις αισθήσεις του. Αφού ήπιε αρκετά, τον πήρε ο ύπνος στο πάτωμα και οι τρεις άνδρες τον μετέφεραν σε ένα από τα δωμάτια και τύλιξαν το πρόσωπό του με ένα πανί, αφού είχαν τοποθετήσει στο στόμα του έναν αγωγό αερίων. Επιτέλους, μετά από μία ώρα, ο Malloy σταμάτησε να αναπνέει.

 Η συμμορία, ανακουφισμένη με το γεγονός, πήγε στην ασφάλεια για να πάρουν τα χρήματά τους, όμως είχαν ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό. Η εταιρία θα εξέταζε το πτώμα του Malloy πριν τους τα δώσει. Παρά πολλές δωροδοκίες εκ μέρους του Marino, η αλήθεια έλαμψε και οι αρχές συνέλαβαν την συμμορία για δολοφονία. Αφού πέρασαν από δίκη, όλοι τους καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η ιστορία του Michael Malloy παραμένει γνωστή μέχρι και σήμερα.

Ακολουθήστε το "Εξιστορώντας" στην σελίδα μας στο Facebook, στο προφίλ μας στο Instagarm και κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube ώστε να μην χάνετε τα νεότερα ιστορικά μας άρθρα και τις συνεντεύξεις μας.