Τα παιδιά μας που τ' αρπάξαν: Όταν η Βέμπο τραγούδησε για το παιδομάζωμα του ΚΚΕ και τα 30.000 ελληνόπουλα που χάθηκαν
Σωτήρης Σουχλέρης
Ο ελληνικός εμφύλιος (για κάποιους συμμοριτοπόλεμος) πήγε την Ελλάδα πολύ πίσω. Από το 1946 μέχρι και το 1949, ως και την νίκη των Εθνικών Δυνάμεων στο Βίτσι και στο Γράμμο, η χώρα καταστράφηκε και οι επιπτώσεις της σύγκρουσης ήταν ορισμένες φορές χειρότερες και από εκείνες του Β' Παγκοσμίου και της Εθνικής αντίστασης. Πολλά εγκλήματα και ακρότητες έλαβαν χώρα και απ τις δύο πλευρές, όμως ένα έγκλημα ήταν το πιο δυνατό και κτύπησε βαθιά στην καρδιά το ελληνικό έθνος. Η αρπαγή κοντά 33.000 παιδιών και η μεταφορά τους σε κομμουνιστικές χώρες των Βαλκανίων και την ΕΣΣΔ, με ή χωρίς την θέληση των μανάδων τους.
Σήμερα το "Εξιστορώντας¨ φέρνει στο φως να σπάνιο κομμάτι, με ερμηνεύτρια την μεγάλη μας τραγουδίστρια Σοφία Βέμπο, που με πολύ αφηγηματικό τρόπο μας μεταδίδει τις σκοτεινές μέρες του παιδομαζώματος των ανταρτών του Κ.Κ.Ε., τότε που αρπάζαν χιλιάδες Ελληνόπουλα από την αγκαλιά των μητέρων τους.
Στίχοι:
Ἐσεῖς ποὺ μπήκανε καὶ σᾶς ἁρπάξανε μία μαύρη ὥρα,
ποῦ νά ᾽στε τώρα, ποῦ νά ᾽στε τώρα;
Ἐσεῖς ποὺ οἱ μάνες σᾶς νανουρίζανε μὲ παραμυθία
ποῦ νά ᾽στε ἀλήθεια, ποῦ νά ᾽στε ἀλήθεια;
Ἐσεῖς ποὺ τρέχετε τώρα ξυπόλητα, γυμνά, μονάχα,
ἐσεῖς ποὺ μείνατε χωρὶς χαμόγελο, ποῦ νά ᾽στε τάχα;
Ἐσεῖς ποὺ φύγατε καὶ μαῦρα φόρεσε ὅλη ἡ χώρα
ποῦ νά ᾽στε τώρα, ποῦ νά ᾽στε τώρα;…
Σᾶς περιμένουμε νύχτα καὶ μέρα,
παιδιὰ ποὺ μείνατε χωρὶς μητέρα
κι ἡ Ἑλλαδούλα μας ἡ πονεμένη
νύχτα καὶ μέρα σᾶς περιμένει.
Καὶ τὸ φωνάζουμε πὼς τὰ ἑλληνόπουλα ποὺ ἀργοπεθαίνουν
Ἕλληνες εἶναι, κι Ἕλληνες μένουν !
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου