Γιώργος Μαργαρίτης: Η δύσκολη αρχή, ο πρώτος δίσκος, ο τζόγος και η συνάντηση με τον Καζαντζίδη


Σωτήρης Σουχλέρης

Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτόν τον καλλιτέχνη... Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την πορεία και την καταξίωση του Γιώργου Μαργαρίτη. Πόσα και πόσα κομμάτια που ερμήνευσε έγιναν τεράστιες επιτυχίες και τραγουδούνται μέχρι σήμερα στα κέντρα; "Το κελί 33", οι "δρόμοι του πουθενά", "είσαι το κάτι άλλο", "βάλε ένα ποτό ακόμα" είναι μόνο μερικές από τις μεγάλες κυκλοφορίες του.

Σήμερα το "Εξιστορώντας" κάνει αναδρομή στην πορεία του Γιώργου Μαργαρίτη, έναν από τους τελευταίους μεγάλους του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού, ο οποίος συνεχίζει ακάθεκτος στις πίστες και στα στούντιο επί 54 χρόνια.


Η αρχή και η γνωριμία με τον Τσιτσάνη

Ο Γιώργος Μαργαρίτης γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1945 στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στο χωριό Πετρωτό του Νομού Τρικάλων και έχει άλλα 6 αδέρφια. Ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας και τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα γεμάτα στερήσεις και κακουχίες. Έλκει την καταγωγή του από τη Μικρά Ασία, καθώς ο παππούς του, Κωνσταντίνος, έζησε στη Σμύρνη μέχρι το 1922. Από πολύ μικρός ήρθε σε επαφή με το τραγούδι και έδειξε την αγάπη του για την μουσική.

Σε συνέντευξη του είχε μιλήσει για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια αποκαλύπτοντας πως: “Έπρεπε να έρθω, να βγει ο καημός μου. Εδώ θα μπορούσα να μπω μέσα στα πράγματα. Ήρθα μοναχός μου να βρω αρχικά μια δουλίτσα, να μεγαλώσω λίγο, να βοηθήσω τους δικούς μου και να βγάλω τον καημό μου στο τραγούδι. Στην αρχή πήγα στο Κορωπί, σε ένα φιλαράκι που θα μου έβρισκε δουλειά". Μάλιστα ο τραγουδιστής είχε αποκαλύψει πως ένας από τους αδερφούς του, πέθανε από την πείνα όταν ήταν μικρός, ένα φαινόμενο συνηθισμένο τότε, ενώ ο ίδιος ήρθε στην Αθήνα στα 14 του και κοιμόταν έξω από μια εκκλησία.

Περίπου στην ηλικία των 13 ετών συνάντησε τον Βασίλη Τσιτσάνη, μια γνωριμία κομβική για τη μετέπειτα ζωή του. Ο δημιουργός των τεράστιων επιτυχιών τον παρότρυνε να κατέβει στην Αθήνα και να τον βρει για να συνεργαστούν. Δυο χρόνια αργότερα, στα 15 του, ο Γιώργος Μαργαρίτης έκανε όντως αυτό το βήμα. Αφότου ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ξεκίνησε την πορεία του στην αθηναϊκή νύχτα, εμφανιζόμενος σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα τη δεκαετία του '60 και του '70.

Ο εθισμός στον τζόγο

Την δεκαετία του 60 εργαζόταν ερασιτεχνικά ως τραγουδιστής ενώ ακόμα δεν είχε μπει στα στούντιο, γι αυτόν τον λόγο δεν είχε γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό. Την δεκαετία του 70 βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και παράλληλα αντιμετώπιζε πρόβλημα με τον τζόγο. Όπως δήλωσε ο ίδιος:

«Έχω πει πολλές φορές για το πάθος που είχα με τον τζόγο. Με ταξίδευε και με έκανε ότι ήθελε. Έπαιξε ο Τάκης Σούκας ένα ρόλο για να ξεκόψω. Μέσω του αδερφού του δώσαμε ραντεβού με τον Τάκη, το οποίο έγινε μετά από τέσσερα χρόνια. Η αιτία ήταν ο τζόγος πάλι. Δεν ήμουν συνεπής στα ραντεβού. Πολλές φορές μου έλεγαν πάμε να γνωρίσουμε τον τάδε κι έλεγα θα έρθει η ώρα». Και συνέχισε «Είχα κρυψώνες για χρήματα κι ήταν στην αρχή της Βουλιαγμένης κι η άλλη εκεί όπου ήταν το περιστατικό με τον Παναγούλη. Είδα το περιστατικό επειδή πήγαινα να πάρω χρήματα για τον τζόγο». 

Στη συνέχεια αποκάλυψε πώς κατάφερε να ξεφύγει από το πάθος του: «Ο Τάκης Σούκας με ξέκοψε από τον τζόγο διότι είχα μαζί μου τότε τον αδερφό του, ήταν κι εκείνος πολύ καλός μουσικός και έπαιζε πιάνο και τον είχα μαζί μου και έτσι ο Τάκης έμαθε ότι στη Γλυφάδα ήταν ένας τραγουδιστής. Δώσαμε ραντεβού, αλλά πέρασαν τέσσερα χρόνια για να συναντηθούμε!».

Ο Πρώτος δίσκος

Το 1977 γνωρίζει τον Τάκη Σούκα που μεσουρανεί εκείνη την περίοδο και τον πιέζει να μπει στο στούντιο για βγάλει δίσκο. Παρότι είχε καθιερωθεί πλέον στα κέντρα η οικονομική του κατάσταση δεν καλυτέρευε. Συγκεκριμένα ο τραγουδιστής είπε: «Το 1981 που έκανα τον πρώτο πρώτο δίσκο μου, εγώ κοιμόμουν απέναντι από τη Σόνια έχει ένα παρκάκι. Εκεί είχα ένα στρώμα και το βραδάκι το τύλιγα, δεν το πείραζε κανένας. Πήγαινα στη δουλειά εγώ, τραγουδούσα τότε, στα «Ξημερώματα» στην Εθνική Οδό. Γύριζα το πρωί κοιμόμουν, με έπαιρνε ο ήλιος, σηκωνόμουν, έκανα καφέ, άντε πάλι από κανένα δεντράκι πίσω. Αυτό ήταν για κανέναν μήνα εκεί. Στη συνέχεια έκανα δίσκο, νοίκιασα ένα δωματιάκι εκεί στην Κυψέλη. Εγώ δεν έμενα πάρα πολύ σε σπίτια. Έμενα σε παράγκες, έμενα σε πλυσταριά, όχι διαμερίσματα, σε ξενοδοχεία, πολλά χρόνια».


Ο δίσκος "εσύ μιλάς στην καρδιά μου", της εταιρείας Polyphone, κυκλοφόρησε το 1981 και έγινε αμέσως χρυσός, σηματοδοτώντας την αρχή μιας μεγάλης πορείας. Ο δίσκος περιελάβανε 12 κομμάτια, σε στίχους Τάκη Σούκα, Άγγελου Αξιώτη, Νίκου Χαλκιαδάκη και Νίκου Λουκά τα οποία έγιναν σουξέ με την πρώτη και έχουν μείνει στην μήνη του κοινού ως μερικά απ' τα καλύτερα της καριέρας του. 

1) Γύρνα Πίσω Σε Ικετεύω 

2) Για Την Αγκαλιά Σου Πεθαίνω

3) Παρανόμησε Η Δικιά Σου

4) Πρώτος Στην Καρδιά Μου

5) Παραδείγματος Χάριν Εσύ

6) Στον Καθρέφτη Σου Κοιτιέσαι

7) Εσύ Μιλάς Στην Καρδιά Μου

8) Μη Μου Μιλάς Με Χείλη Που Καίνε

                                                             (Στιγμές από την ηχοληψία) 

9) Δεν Ήμουν Τίποτα

10) Ο Παραβάτης

11) Καρδιά Δεν Έχω

12) Κάτσε Φρόνιμα

Την δεκαετία του '80 γίνεται πρώτη φίρμα, ηχογραφώντας κάθε χρόνο νέους δίσκους, εμφανιζόμενος σε ταινίες, ενώ από το 82 και μετά θα ξεκινήσει περιοδείες σε Αγγλία, Γερμανία και ΗΠΑ, όπου γίνεται δεκτός με επευφημίες. Μάλιστα στην ταινία του Σωτήρη Μουστάκα "Καμικάζι τσαντάκιας", ο Μίμης Φωτόπουλος είπε το εξής καταπληκτικό, "μετά τον Μαργαρίτη το χάος...", ατάκα που έδειχνε την φήμη του τραγουδιστή.


Απογείωση και ο Άκης Πάνου

Τα επόμενα χρόνια θα κυκλοφορήσει τρεις δίσκους, με τεράστια τραγούδια. Το 1982 το "Πως να σε ξεχάσω", το 1983 το ¨Ματ τι λέω" και το 1984 το "Άκου τι θα πω", όλα τα κομμάτια γίνονται χρυσά και ακούγονται εντός και εκτός Ελλάδας. Όμως το 1985 έρχεται η πιο μεγάλη συνεργασία του μέχρι τότε, όταν γνωρίζει τον συνθέτη Άκη Πάνου και μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο "Ο τελευταίος πυρετός". Το ομώνυμο τραγούδι γίνεται αμέσως σουξέ, όπως και τα υπόλοιπα.  

1)Ο Τελευταίος Πυρετός      

2)Είδα Τα Μάτια Σου Κλαμένα

3)Δεν Είσαι Εσύ

4)Ήρθα Για Μια Νύχτα

5)Πόσο Χαμηλά Θα Πέσω

6)Πολλά Γαλόνια σου δωσα


7)Είσαι Το Κάτι Άλλο

8)Άσυλο Δως Μου

9)Δε θα με Τρελάνεις 

10)Τώρα το Παρελθόν Δε Σβήνεται

11)Με Το Δελτίο Τα Φιλιά

12)Σαν Φυλακή Η Αγκαλιά Σου



Τα τραγούδια του Άκη θέλουν... άντερα!

Γι αυτήν την συνεργασία του αυτή ο "Μαργκαρετ", όπως τον φώναζαν, θα διηγηθεί χρόνια αργότερα, στην βιογραφία του:

"Αυτός επίσης που με χάραξε βαθιά σαν δημιουργός ήταν ο Άκης Πάνου. Προτού καν τον γνωρίσω έλεγα τα τραγούδια του, με άγγιζαν ξεχωριστά. Είμαστε στα 1985 και σκέφτομαι τι θα πω στον πέμπτο δίσκο μου. Εκεί έρχομαι σε επαφή με τον Άκη. Ο Πάνου ήταν δύσκολος. Τον παρακαλούσαν πολλοί και ονομαστοί για να τους δώσει τραγούδια. Του έταζαν και πολλά χρήματα αλλά εκείνος δεν χαμπάριαζε. Όπου όμως ταίριαζε ήταν απλόχερος. Εμένα με πήγαινε, όπως μου είπε ο ίδιος. Βρεθήκαμε στο σπίτι του στην Περδικάρη στα Ανω Πατήσια. Μου έβαλε να ακούσουμε μια μπομπίνα με τραγούδια του. Μου είπε: «Τα έξι τα πήρε ο Στέλιος, διάλεξε απ’ τα υπόλοιπα». Στο να έρθουμε κοντά είχε παίξει ρόλο κι αυτή η μικρή εταιρεία όπου ανήκα ακόμα… οπότε επιλέξαμε έξι τραγούδια του… Για να κλείσει ο δίσκος βάλαμε στη δεύτερη πλευρά του βινυλίου συνθέσεις του Αντώνη Ρεπάνη.

"Πολλοί και διάφοροι λέγαν και λένε για τις απαιτήσεις του Ακη. Εμένα μου φάνηκε σαν ό,τι πιο απλό, μεστό και όμορφο τραγούδησα ποτέ. Μας έδωσε τις βάσεις, κάναμε τις ενορχηστρώσεις κι όταν με άκουσε να λέω τον «Τελευταίο πυρετό» μου είπε: «Αυτό ήθελα ν’ ακούσω… Τα άλλα πες τα όπως θες». Βέβαια και για τα υπόλοιπα πέντε είχε δώσει τα ζύγια του, αλλά κατάλαβε ότι αφού βγάλαμε όπως πρέπει αυτό που εκείνος θεωρούσε πιο δύσκολο, τότε ήμασταν στον σωστό δρόμο. Το τραγούδι αυτό βάφτισε και τον δίσκο.".

         

"Όμως, οι αλήθειες που είπαμε πως πρέπει να λέγονται σε αυτό το βιβλίο με αναγκάζουν να παραδεχθώ πως τη ζημιά την έκανε το «Είσαι το κάτι άλλο» του Ρεπάνη. Τα τραγούδια όμως του Ακη έχουν για σύμμαχό τους τον χρόνο. Τα στήριξα και με στηρίζουν. Δεν θα σβήσουν ποτέ. Νιώθω περήφανος που τα ερμηνεύω. Ο «Τελευταίος πυρετός» εδώ και δεκαετίες αποτελεί το εναρκτήριο τραγούδι των παραστάσεών μου. Το θεωρώ μία από τις ταυτότητές μου. Θέλουν πολλά «άντερα» τα τραγούδια του για να τα πεις σωστά. Και έγραφε και στίχο και μελωδία.".

Η συνάντηση με τον Στέλιο

Ο Μαργαρίτης ήταν φανατικός "καζαντζιδικός" και τραγουδούσε συχνά στα κέντρα τα μεγάλα διαχρονικά τραγούδια του Στελάρα. Κάποτε, σε ένα κέντρο ήρθε να διασκεδάσει η μητέρα του Καζαντζίδη, η κυρά Χατζίδαινα όπως την έλεγε. Τον άκουσε, του ζήτησε την "θεατρίνα" και από τότε έγινε μόνιμη θαμώνας και ακροατής του. Όταν το 1985 η ίδια βρέθηκε στο νοσοκομείο ο Γιώργος την επισκέφτηκε, όταν μπήκε με τα λουλούδια στο δωμάτιο εκεί καθόταν ο Καζαντζίδης. Η Γεσθημανή δεν τον αναγνώρισε στην αρχή, αλλά ο Στέλιος της ξεκαθάρισε την μνήμη. Αμέσως μετά οι δυο τους βγήκαν απ' τον θάλαμο και του πρότεινε να πάνε στην Καισαριανή να πιούνε ένα κρασάκι και να τα πουν.


Έτσι οι δύο τραγουδιστές βρέθηκαν και έφαγαν σε ένα μικρό ταβερνάκι. Την επομένη ο Στέλιος επισκέφτηκε τον Μαργαρίτη στο σπίτι του με μια... συκωταριά. Έγινε χαμός και πλάκωσε όλη η γειτονιά για να δει από κοντά τον Στέλιο. Η παρακάτω φωτογραφία τραβήχτηκε, με "εντολή" του Καζαντζίδη, καθώς εκείνος έφερε τον φωτογράφο στο σπίτι. Την συνάντηση αυτή ο Γιώργος θα την θυμόταν σε όλη την πορεία του, όπως και τις συμβουλές που του έδωσε ο γίγαντας.


Το κελί 33 ήταν για τον Διονυσίου

Το σήμα κατατεθέν του Μαργαρίτη είναι το 33, όποιον και να ρωτήσεις πιο τραγούδι του ξέρει αυτό θα σου πει για πρώτο, έστω και για... ξεκάρφωμα. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1987 στον δίσκο "όχι πισωγυρίσματα", τον πρώτο του στην Lyra και προκάλεσε πανικό. Ένα βαρύ, ζόρικο και βιωματικό τραγούδι για το οποίο ο ίδιος δήλωσε πως "όλη η Ελλάδα πέρασε απ' το κελί 33...".

Την ιστορία του τραγουδιού διηγήθηκε, πρόσφατα, στον Νίκο Χατζηνικολάου. Όπως πολλά τραγούδια, για άλλον καλλιτέχνη προοριζόταν αλλά τελικά άλλος το έκανε μεγάλη επιτυχία. «Αυτό το τραγούδι, δεν ξέρει ο κόσμος, πρωτοπήγε στον Στράτο Διονυσίου. Είχε τελειώσει ο δίσκος “Ο λαός τραγούδι θέλει” με τον Τάκη Σούκα. Θα έμπαινε εκεί το τραγούδι. Και τελικά του είπε ο Στράτος “άστο θα το πούμε του χρόνου». Ο Τάκης Σούκας τελικά το έδωσε στον Γιώργο Μαργαρίτη, με τις γνωστές... συνέπιες.


Ο Γιώργος Μαργαρίτης εξιστόρησε, με αφορμή το τραγούδι, ότι είχε και ο ίδιος κάποιες περιπέτειες με τη φυλακή. 

«Θυμάμαι, είχα πάει ένα βράδυ σε ένα σπίτι να τραγουδήσω και μου ζήτησαν Μίκη Θεοδωράκη. Με το που αρχίζω με αρπάζει ένα χέρι. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ένας χωροφύλακας. “Τι τραγουδάς, δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται;” Εκανα ότι δεν το γνώριζα. Εκείνη τη φορά σώθηκα. Υπήρξαν, όμως, άλλες που δεν τα κατάφερα. Έτρωγα ξύλο για επτά μέρες, μπήκα στον Κορυδαλλό, αλλά ευτυχώς για λίγο». Μια φορά, πολλά χρόνια μετά, σε μια λαϊκή βραδιά στις φυλακές, ζήτησε να δει το κελί που είχε μείνει και τελικά αυτό ήταν το «33».

Δεκαετία 2000

Με τον νέο αιώνα ξεκίνησε να πειραματίζεται με το έντεχνο στοιχείο και το 2001 κυκλοφορεί, συνεργασία με τους "667" τον δίσκο "Όλα θα τα διαγράψω". Αν και αρκετοί ξαφνιάστηκαν με την κίνηση αυτή το αποτέλεσμα ήταν καλό, ποιοτικότατο και όμορφο ακουστικά. Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνεται και το τραγούδι "δρόμοι του πουθενά", που έγινε μεγάλη επιτυχία μαζί και το viedo clip.


1)Έχω Απόψε Καημό Μεγάλο

2)Πρώτα Βήματα Στους Δρόμους Του Πουθενά

3)Δρόμοι Του Πουθενά

4)Μεθυσμένα Δειλινά

5)Που Θα Πας Χαρά Μου;

6)Όλα Θα Τα Διαγράψω

7)Αύριο Φεύγω

8)Στον Καθρέφτη Σου Κοιτιέσαι (21st Century Version)

9)Δεν Ζητάω Καλοσύνη

10)Μην Αμφιβάλλεις

11)Σαν Δυο Τρένα

Η λύση στην... κρίση

Το 2008 η παγκόσμια οικονομική κρίση ήρθε και κτύπησε σκληρά την Ελλάδα. Ο τομέας της διασκέδασης δέχτηκε ισχυρότατο πλήγμα, τα μαγαζιά άδειαζαν και ο κόσμος περιόρισε τις εξόδους του. Ακόμα και οι ηθογραφήσεις, για λίγο καιρό, αντιμετώπισαν πρόβλημα καθώς δεν υπήρχαν χρηματοδοτήσεις. Ο Μαργαρίτης όμως θα συνεχίσει, αν και αρκετοί περίμεναν ότι θα αποσυρόταν σταδιακά. Το 2009 κυκλοφορεί το "Κάτσε να λογαριαστούμε" και το 2014, στα χειρότερα χρόνια, έναν δίσκο αγανάκτησης με τίτλο "παίζουμε για την φανέλα". 

Ένα τραγούδι ξεχωρίζει το " If you know what i mean" ή καλύτερα "με έχουνε φέρει στο αμίν!", που περιγράφει με σαφήνεια την κατάσταση στην Ελλάδα.


Ο ίδιος συνεχίζει μέχρι σήμερα τις εμφανίσεις σε κέντρα και θέατρα ανα την Ελλάδα, μαζεύοντας πάντα κόσμο-λάτρεις του λαϊκού τραγουδιού. Παραμένει η σταθερή αξία στον χώρο και παράδειγμα για τους νέους καλλιτέχνες που ξεκινούν την καριέρα τους. 

Η Συνεργασία με τον Δεληβοριά 

Τελευταία δουλειά του είναι το single "Εδώ τα καλά τραγούδια", σε συνεργασία με τον τραγουδιστή Φοίβο Δεληβοριά, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2021. 

1)Σουτ

2)Στου Μυαλού Μου Την Ερημιά

3)Φεύγεις, Τι Να Πω;

4)Θα Πάρω Σβάρνα

5)Αίνιγμα Η Γυναίκα

6)Μπαμ

7)Φέξε Μου Και Γλίστρησα

8)Παιδί Βασανισμένο

9)Τα Λάθη Που Μας Χώρισαν

10)Βάρα Νταερέ Μες Τον Καφενέ

Ανάμεσα στα 10 κομμάτια περιλαμβάνεται και ένα πολύ ρομαντικό τραγούδι, σε λαϊκούς-μπλουζ ρυθμούς το "Αίνιγμα η Γυναίκα". Το video clip συγκέντρωσε μέσα σε λίγες μέρες πάνω από 70 χιλιάδες προβολές στο YouTube και εδώ ο συγγραφέας θα πρέπει να παραδεχτεί πως είναι ένα από τα αγαπημένα του... 






Σχόλια